امروز در فضا: هاینریش البرس سیارک وستا را کشف کرد - وبلاگ گوگل

به گزارش وبلاگ گوگل، وستا، درخشان ترین سیارک در کمربند سیارکی منظومه شمسی، یکی از اولین سیارک هایی بود که کشف شد. داستان چگونگی کشف این سیارک، داستانی پر از شکست و تئوری است.

وستا، درخشان ترین سیارک در کمربند سیارکی منظومه شمسی، یکی از اولین سیارک هایی بود که کشف شد و داستانی پر از شکست و تئوری دارد.

در 29 مارس 1807، ستاره سناس آلمانی، هاینریش البرس، سیارک وستا را کشف کرد. وستا دومین جرم بزرگ در کمربند سیارکی است و از نظر میزان تنها سیاره کوتوله سرس از آن پیشی گرفته است.

کشف وستا

وستا، درخشان ترین سیارک در کمربند سیارکی منظومه شمسی، یکی از اولین سیارک هایی بود که کشف شد. داستان چگونگی کشف این سیارک، داستانی پر از شکست و تئوری است.

امروزه ما حدود دو میلیون سیارک را در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری می شناسیم، اما 250 سال پیش وجود هر چیزی در آن ناحیه از آسمان، تنها حدس و گمان محض بود.

برای جستجوی سیارک ها، ستاره شناسان هر شب نمودار های آسمان را ترسیم می کردند و در پی نقاطی می گشتند که حرکت می کردند. انعکاس نور خورشید از سیارک ها می تواند آن ها را شبیه ستاره های کم نور جلوه دهد، اما برخلاف ستاره ها، سیارک ها مکان ثابتی در آسمان نداشتند.

پرتره ای از ستاره شناس آلمانی، هاینریش ویلهلم ماتیاس البرس

هاینریش البرس قبل از اینکه به ستاره شناسی روی آورد، در رشته پزشکی تحصیل کرد. او سیارک پالاس را در مارس 1802 کشف کرد و پنج سال بعد وستا را کشف کرد. اولبرس معتقد بود که کمربند سیارکی زمانی تشکیل شده است که یک سیاره منفرد در برخورد با یک دنباله دار از بین رفت و خرد شد.

در پی این نظریه که اکنون به قانون تیتیوس-بود شناخته می گردد، علاقه به آن منطقه بین مریخ و مشتری افزایش یافت.

درباره سیارک

وستا چهارمین جرمی بود که در منطقه بین مریخ و مشتری کشف شد که اکنون آن را به عنوان کمربند سیارکی می شناسیم. البرس و دیگر اخترشناسان فکر کردند که کمربند سیارکی ممکن است بقایای یک سیاره فرضی باشد که یا در اثر برخورد تکه تکه شده یا به وسیله گرانش مشتری از هم جدا شده است.

در میان سیارک ها، تنها وستا با چشم غیرمسلح قابل رؤیت است و غیر از آن تنها سرس در شرایط خاصی با چشم دیده می گردد. به خاطر وجود نمونه های صخره ای از وستا که در فرم شهاب سنگ ها به ما رسیده، دانشمندان توانسته اند مطالعات زیادی روی این جسم انجام دهند.

در سال 1966 وستا اولین سیارکی بود که جرم آن را با استفاده از مشاهدات آشفتگی های گرانشی آن روی سیارک دیگر معین کردند.

مدلی از منطقه قطبی جنوبی وستا که با استفاده از داده های جمع آوری شده به وسیله فضاپیمای دان ایجاد شده است.

البرس براساس سنت های آن موقع، نام یک الهه رومی را روی سیارک انتخاب کرد که نام الهه رومی کانون، خانه و خانواده است.

وستا بعلاوه دارای ویژگی های فیزیکی جالبی است که به لطف مأموریت اخیر ناسا، دان، دوباره مورد مطالعه و درک بهتری قرار گرفته است.

منبع:دیجیاتو